[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Co takiego? - powiecie. - Nie bądz śmieszny - czytanie do tyłu zostawiłoby w
głowie jedynie galimatias nic nie znaczących słów".
Czytanie do tyłu jest łatwiejsze, niż ci się wydaje. W wielu kulturach przecież
preferowane jest czytanie od lewej do prawej, szczególnie u Arabów i %7łydów. Jednak
to jeszcze nie wszystko. Tajemnica czytania do tyłu polega na tym, że w
rzeczywistości wcale do tyłu nie czytasz! Jeśli w trakcie jednego zatrzymania
obejmujesz od pięciu do sześciu słów, a obecnie nie powinno to stanowić dla ciebie
problemu, wtedy to, co widzisz podczas każdego zatrzymania, ułożone jest we
właściwej kolejności. Jedyną dodatkową pracą dla mózgu jest ustawienie tych dużych
jednostek znaczeniowych w odpowiednim porządku, podobnie jak w układaniu puz-
zli. Czynność tę mózg i tak zawsze wykonuje podczas czytania. Wezmy na przykład
następujące zdanie: Ludzie, którzy uważają, że normalna szybkość czytania
przekraczająca 1000 słów na minutę jest możliwa, mają rację". W przytoczonym
przykładzie mózg musiał utrzymać całą treść w zawieszeniu", dopóki nie otrzymał
ostatniej informacji, która nadała sens wszystkim wcześniejszym. W przypadku
czytania do tyłu proces jest taki sam. Przekonasz się, jakie to łatwe i efektywne.
W przebiegu odwróconym ruchy ręki są takie same jak w przebiegu co drugą
linię i zmiennym, wystarcza zmienić kierunek ruchu (patrz strona 105).
129
ZAAWANSOWANE RUCHY WSPOMAGANIA WZROKU
S", zygzak, pętla, fala pionowa i leniwe S" mogą być wykonywane z różną
prędkością i pod różnymi kątami. W przypadku wnikliwego czytania potrzebnych
może być około 30 sekund na stronę. Dla ćwiczeń, przeglądania i przypominania
dziesięć sekund na stronę stanowić powinno maksimum.
Technika podwójnych marginesów, w której palec lub kciuk przesuwa się w
dół lewego marginesu, a wskaznik - w dół prawego jest przydatna przede wszystkim
podczas nauki i może być modyfikowana w ten sposób, że ruch prawego lub lewego
wskaznika przybiera kształt fali pionowej.
Technika S" (patrz rys. 11 a) łączy ruch do przodu z odwróconym, każdy
przebieg może obejmować jedną, dwie lub kilka linii.
Zygzak
Zygzak (patrz rys. 11 b) jest bardzo zaawansowaną techniką wodzenia
wskaznikiem, wykorzystującą całe pole peryferyjnego widzenia.
W technice tej wskaznik przesuwany jest łagodnym ruchem po skosie w dół,
obejmując kilka linii; wykonuje małą pętelkę przy marginesie i powraca ruchem
ukośnym, robiąc kolejną pętelkę w pobliżu przeciwnego marginesu, i tak dalej, aż do
końca strony.
Zarówno w tej technice, jak i w pozostałych zasięg ruchów w poziomie może
być zwiększany lub zmniejszany; jeśli chcesz, możesz przesuwać wskaznikiem od
marginesu do marginesu lub ograniczyć się do środkowych trzech czwartych strony,
pozwalając swojemu peryferyjnemu postrzeganiu na odebranie informacji
znajdujących się przy brzegach.
Pętla
Pętla (patrz rys. 11c) kształtem przypomina zygzak, z tą różnicą że to, co w
zygzaku stanowi małe pętelki, staje się tu dużym obszarem tekstu, który sam w sobie
może być przedmiotem pełnego zatrzymania wzroku.
Pętla, jako technika wyjątkowo rytmiczna, jest szczególnie lubiana przez
zaawansowanych czytelników.
Fala pionowa
130
Fala pionowa (patrz rys. 11d) jest techniką, która u niezorientowanych
wywołuje przekonanie, że zaawansowani czytelnicy czytają w dół środkiem strony"
wzdłuż linii prostej. W rzeczywistości oczy prześlizgują się rytmicznymi falami,
odchylając się lekko w lewo i w prawo, w dół centralnej części strony. Z tego punktu
widzenia fala pionowa jest techniką idealną, ponieważ łączy czytanie do przodu" i
do tyłu", uruchamiając jednocześnie w maksymalnym stopniu poziome i pionowe
widzenie peryferyjne.
Podwójny wskaznik
Technika podwójnego wskaznika (patrz rys. 11e) lub podwójnych marginesów
(patrz rys. 11e) wymaga użycia dwóch wskazników, często palca lub kciuka po jednej
stronie, a typowego wskaznika po drugiej; poruszamy nimi jednocześnie wzdłuż
marginesów, podczas gdy oczy pochłaniają informacje zawarte pomiędzy nimi.
Technika ta doskonale umożliwia twojemu mózgowi panowanie nad
wzrokiem. Po ustaleniu ogólnych celów czytania tekstu twoje oko cyklopa samo
wyszuka potrzebne informacje. Nie ma potrzeby zmuszać oczu do skupiania się na
konkretnych obszarach. Mózg wszystko wykona za ciebie.
Leniwe S"
Leniwe S" (patrz rys. 11f) łączy elementy podstawowego S", zygzaka i fali
pionowej. W zasadzie może być uważane za rozszerzoną wersję każdej z nich.
W technice tej przepływamy w dół strony ciągiem ruchów w kształcie
normalnej i odwróconej litery S"; na stronę wystarczy zazwyczaj pięć takich ruchów.
131
WPROWADZANIE METOD WODZENIA WSKAyNIKIEM DO
PRAKTYKI
Opisane techniki mogą być używane do przejrzenia wstępnego, przemykania i
przeszukiwania, jako ćwiczenia zwiększające szybkość czytania, rozwijające
widzenie peryferyjne, ogólna zaprawa" dla oczu oraz, co wiedzą najlepsi czytelnicy,
do normalnego czytania.
Jedna z najbardziej niezwykłych historii związanych z tymi technikami
dotyczy pewnej 35-letniej pani, która uczestniczyła w jednym z prowadzonych przeze
mnie kursów szybkiego czytania składających się z przeprowadzanych w
tygodniowych odstępach ośmiu trzygodzinnych sesji.
W czasie lekcji, na której wprowadzono techniki wodzenia wskaznikiem,
uczestnicy mieli za zadanie skorzystać z pętli, fali pionowej lub leniwego S" jako
sposobu superszybkiego wstępnego przejrzenia powieści. Na całą książkę
przeznaczono pięć minut.
Wspomniana pani, zawiedziona opuściła klasę twierdząc, że korzystała ze
wskaznika na każdej stronie, niczego nie zapamiętała i że to nie ma sensu". W
następnym tygodniu ta sama powieść użyta została do ćwiczenia, w którym uczestnicy
mieli, stosując dowolną technikę, czytać z dobrym zrozumieniem. Pani wybrała
podstawowe S" i wraz z resztą klasy rozpoczęła trwające 15 minut ćwiczenie. Po
pięciu minutach pełną skupienia ciszę przerwał okrzyk! To kobieta krzyczała: Znam
to! Znam to! Znam to!"
[ Pobierz całość w formacie PDF ]