Card Orson Scott Chaos opowiadania

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Niezła robota, Haroldzie pochwaliłem go.
Gra�as a deus odparł i musiałem si� rozeSmia�.
Zabawne, �e te religijne frazy nie gin� nawet u takiego bezbo�-
nego filho de punta jak Harold.
Potem przypomniałem sobie, �e do mnie nale�y wydawanie roz-
kazów. Wi�c wydałem.
Drugie ze sprawdzanych drzwi prowadziły do sal, które chcieli-
Smy obejrze�. Ale w chwili, gdy tam weszliSmy, zapaliły si� Swiatła.
Do licha. Przywrócili funkcjonowanie bazy mrukn�ł Amauri.
Ale Vladimir tylko wskazał r�k� korytarz.
Grochówka przedostała si� do wewn�trz. Przelewała si� w na-
sz� stron�.
Cokolwiek zrobili Rosjanie, wybili spor� dziur� w powłoce
stacji stwierdził Vladimir, mierz�c w max laserowym palcem. Na-
wet przy pełnej mocy, zmienił w par� tylko niewielki punkt. Reszta
zbli�ała si� nadal.
KtoS ma ochot� popływa�? spytałem. Nikt nie chciał. Pogo-
niłem ich wi�c do niespecjalnie ukrytego pomieszczenia.
Było tam kilku małych ludzików, kul�cych si� w ciemnoSci.
Harold owin�ł ich w kokony i wepchn�ł do k�ta. MogliSmy si� ro-
zejrze�.
WłaSciwie nie było nic do ogl�dania. Typowe wyposa�enie labo-
ratoryjne i trzydzieSci dwa akwaria, mniej wi�cej po metrze kwadrato-
wym. Nad nimi paliły si� lampy kwarcowe. ZajrzeliSmy do Srodka.
Zwierz�ta wygl�dały na galaretowate. Wtedy nie dotkn�łem jesz-
cze �adnego, ale widziałem, jak powoli wysuwaj� nibynó�ki. Uzna-
łem, �e ten, któremu si� przygl�dam, ma doS� tward� skór�, a w Srod-
ku galaret�. Wszystkie były jasnobr�zowe, jaSniejsze nawet ni� skóra
Vladimira. Ale tu i tam widziałem zielone punkty. Ciekawe, czy s�
zdolne do fotosyntezy, pomySlałem.
Patrz, w czym one pływaj� rzucił Amauri i zdałem sobie spra-
w�, �e to grochówka.
Pewnie wyhodowali gigantyczne ameby, które �ywi� si� wszyst-
kimi innymi mikroorganizmami stwierdził Vladimir. Mo�e wy-
tresowali je do przenoszenia bomb. Przeciwko Rosjanom.
7 Chaos
97
W tej właSnie chwili Harold otworzył ogie� ze swojego arsena-
łu. Zauwa�yłem, �e małe ludziki zebrały si� przy drzwiach, wyrax-
nie podniecone. Kilku z nich, z przodu, wygl�dało na martwych.
Harold pewnie pozabijałby wszystkich, tyle �e wci�� staliSmy
przy akwarium z gigantyczn� ameb�. Kiedy krzykn�ł, zobaczyliSmy,
�e paskudztwo chwyciło go za nog�. Na naszych oczach upadł, dol-
na połowa nogi odpadła, a ameba dalej w�erała si� w udo.
GapiliSmy si� tak długo, �e malcy zd��yli nas złapa�. Było ich tylu,
�e opór stracił sens. Poza tym nie mogliSmy oderwa� wzroku od Harolda.
Ameba przestała jeS� mniej wi�cej na wysokoSci pachwiny. Ale
to nie miało ju� znaczenia. Harold nie �ył. Nie wiedzieliSmy, jaka
choroba go zabiła, ale gdy tylko skafander si� rozerwał, zacz�ł wy-
miotowa�, a twarz pokryła si� krostami. Krótko mówi�c, Vladimir
miał racj� co do obecnoSci wirusów w Bazie 004.
Ameba ukształtowała si� w pi�ciok�t. Pi�cioma gładkimi boka-
mi siedziała na wielkiej ranie, która kiedyS była miednic�. Nagle, po
krótkiej konwulsji, wszystkie boki podzieliły si� na połowy, tworz�c
ostre k�ty, tak �e teraz było ich dziesi��. Potem poSrodku pojawiły
si� cieniutkie p�kni�cia i jak rozci�ta w połowie galareta, która
postanowiła si� wreszcie rozdzieli� obie połówki opadły na boki.
Szybko utworzyły dwa nowe pi�ciok�ty, a potem znów zmieniły si�
w nieregularne bryły i wróciły do po�erania Harolda.
No tak rzekł Amauri. Maj� bro� osobist�.
Gdy przemówił, p�kł czar milczenia. Ludziki rozci�gn�ły nas na
stołach, kieruj�c w nasz� stron� ostre przedmioty. Gdyby cho� jeden
z nich przebił skafander, bylibySmy martwi. Le�eliSmy nieruchomo.
Richard Nixon Dixon, czołowy halibut, przesłuchiwał nas oso-
biScie. Zacz�ło si� od pytania o Rosjan. Kiedy ich odwiedziliSmy,
dlaczego postanowiliSmy słu�y� im, a nie Amerykanom, itd. Powta-
rzaliSmy, �e to bzdura.
Ale kiedy zagrozili, �e wytn� otwór w skafandrze Vladimira,
uznałem, �e doS� tego.
Powiedz im! krzykn�łem w małpie usta, a Vladimir zawołał:
Dobrze.
Ludziki odst�piły.
Nie ma �adnych Rosjan powiedział Vladimir.
Ludziki przygotowały si� do wycinania dziury.
Nie, czekajcie, to prawda! Kiedy odebraliSmy wasz sygnał
namiarowy, przed l�dowaniem, kilka razy oblecieliSmy cał� planet�.
Nie ma tam �adnego �ycia. Tylko tutaj!
98
Komunistyczne łgarstwa uznał Richard Nixon Dixon.
Rwi�ta prawda! zawołałem. Nie dotykaj go, człowieku! On
mówi prawd�. Na całej planecie jest tylko ta grochówka. Pokrywa
ka�d� pi�dx ziemi, ka�dy centymetr wody, z wyj�tkiem paru dziur
na biegunach.
Dixon troch� si� zmieszał, a ludziki poszeptały mi�dzy sob�.
Chyba mój głos zabrzmiał szczerze.
Je�eli nie ma tam ludzi zapytał Dixon to sk�d si� bior�
rosyjskie ataki?
Odpowiedział Vladimir. Szybko mySlał, jak na królika.
Spontaniczna rekombinacja. Wy i Rosjanie wyhodowaliScie
nowe szczepy ka�dego mikroba, a one rozwijały si� jak szalone.
Wszyscy ludzie, wszystkie zwierz�ta i wszystkie roSliny zgin�ły. Prze-
�yły tylko mikroby, lecz ci�gle wprowadzaliScie nowe szczepy,
współzawodnicz�ce z tymi potworkami na zewn�trz. Te, które nie
mogły si� zaadaptowa�, gin�ły. A teraz zostały tylko takie, które si�
adaptuj�. Bez przerwy.
Andrew Jackson Wallichinsky, szef naukowców, pokiwał smut-
no głow�.
To brzmi rozs�dnie.
Przez ostatnie tysi�c lat jednego nauczyliSmy si� o komuni-
stach rzekł Richard Nixon Dixon. Nie mo�na im ufa�.
No có� zauwa�ył Andy Jack. �atwo to sprawdzi�.
Próbuj. Dixon skin�ł głow�.
Trzech ludzików podeszło do akwariów i ka�dy wyj�ł ameb�.
W jednej chwili stało si� jasne, �e chc� je na nas poło�y�. Amauri
wrzasn�ł. Vladimir pobladł. Te� bym krzykn�ł, gdybym nie był zaj�-
ty połykaniem własnego j�zyka.
Spokojnie powiedział Andy Jack. Nie zrobi� wam krzywdy.
Acredito! wrzasn�łem. Tak jak Haroldowi!
Harold zabijał ludzi. Te nic wam nie zrobi�. Chyba �e b�dzie-
cie kłama�.
Rwietnie, pomySlałem. To jak próba czarownic. Rzuca si� je do
wody i jeSli si� potopi�, s� niewinne, a jeSli pływaj�, s� winne, wi�c
si� je zabija.
A mo�e Andy Jack mówił prawd� i rzeczywiScie ameby nic nam
nie zrobi�& JeSli nie pozwolimy poło�y� na sobie tych bestii, b�d�
wiedzieli, �e kłamaliSmy, i przekłuj� nam skafandry.
Powiedziałem wi�c ludzikom, �eby spróbowały tylko ze mn�.
Nie musz� sprawdza� nas wszystkich.
99
Potem wsun�łem j�zyk mi�dzy z�by, gotów zgryx� mocno i wci�-
gn�� krew do płuc, gdyby to dra�stwo zacz�ło mnie po�era�. Uzna-
łem, �e przyjemniej b�dzie zejS� z tego Swiata samodzielnie.
Poło�yli stwora na moich ramionach. Nie przebił skafandra. Prze-
lał si� tylko w stron� głowy.
Potem obj�ł szyb� hełmu i zapadła ciemnoS�.
Kane Kanea rozległa si� delikatna wibracja szyby.
Meu deus szepn�łem.
Ameba potrafiła mówi�. Ale ja nie musiałem jej odpowiada�.
Pytania dochodziły przez wibracj� szyby hełmu. Le�ałem bez ru-
chu, a ona znała odpowiedx. Prosta sprawa. Byłem tak przera�ony,
�e w czasie tej rozmowy dwa razy si� zsikałem. Ale mój niezawod-
ny małpi skafander oczyScił wszystko i zamienił w Sniadanie jak
zwykle.
Wreszcie przesłuchanie si� sko�czyło. Ameba zsun�ła si� z he-
łmu i wróciła na ramiona jednego z ludzików, który przeniósł j� do
Andy ego Jacka i Ricky ego Nicka. Obaj poło�yli na niej dłonie, a po-
tem spojrzeli na nas zaskoczeni.
MówiliScie prawd�. Nie ma Rosjan.
Vladimir wzruszył ramionami.
Dlaczego mielibySmy kłama�?
Andy Jack ruszył w moj� stron�, trzymaj�c w r�kach monstrum,
które mnie przesłuchiwało.
Pr�dzej si� zabij�, ni� pozwol�, by to mnie znowu dotkn�ło.
Andy Jack zatrzymał si� zdziwiony.
Wci�� si� boisz?
Jest inteligentne odparłem. Czytało w moich mySlach. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Accumen

Pokrewne